Je suis Onwijs Tegenstrijdig.
Een verlegen introvert die zich gedraagt als extravert. Groepsdier met angst voor groepen. Een sociale anarchist.
Ik vind telefoneren doodeng, neem vaak niet op (echt, mail me voortaan alsjeblieft…) superhandig als je een eigen bedrijf hebt. Not. Gepassioneerd natuurmens, met een overweldigende haat jegens insecten, met name torren (torren willen altijd met z`n allen op m`n hoofd zitten, lang verhaal, ander stukje…). Ik lees in de supermarkt alle etiketten om er zeker van te zijn dat ik geen bakken met gif eet en steek vervolgens een sjekkie op.
IK HEB EEN UITGESPROKEN MENING en voel me daar enorm schuldig over.
Mensen, heeeeerlijk, ken er veel, vind ze lief en sluit me een week op om alleen te zijn.
Rituelen. Love `m. Verafschuw religie.
Fietsen, fietsen, fietsen…heeel hard, kilometers lang scheuren! Nee. Yoga. Nee. Passief en lui.
Ik eet geen vlees. Behalve als ik het wel eet.
Tekenen, eigen wereld. Ik, ik, IK! Met mijn papier en een potlood. Stilte. Rust. Neeee!!! Saaaaaaaamenwerken! Met veeeeeeel mensen ideeën delen en met de groep creëren. Dynamisch!! Waanzin!!!! Drukkkkkkte!!!
Ach gottegottegot, wat ben ik blij dat ik niet zo`n meisjemeisje ben zeg! Dan ga ik nu even de hele fucking dag Netflixen en huilend op de bank chocola eten, dat wegspoelen met prosecco, omdat niemand mijn diepgewortelde eenzaamheid en verdriet begrijpt.
Echt contact, DAT is waardevol..een goed gesprek waarbij je elkaar helemaal hoort en ziet. Schrijf ik op Facebook. Oh. Kut.